عملکرد، برد حرکتی، سرعت شارژ و حتی ایمنی خودرو، همگی به سلامت و دوام باتری وابستهاند. اما همانطور که میدانیم، باتریهای لیتیوم-یون که در اغلب خودروهای برقی استفاده میشوند، در طول زمان دچار کاهش ظرفیت (Degradation) میشوند؛ فرآیندی که با هر چرخه شارژ و تخلیه، اندکی از توان ذخیره انرژی را کاهش میدهد.
اینجاست که الگوریتمهای یادگیری ماشین (Machine Learning) وارد میدان میشوند. این فناوری به خودروسازان و مهندسان انرژی کمک میکند تا از دادههای عظیم به دست آمده از سنسورها و سیستمهای کنترل خودرو استفاده کنند و با تحلیل هوشمند آنها، الگوهای فرسایش باتری را تشخیص دهند، رفتار شارژ را بهینه کنند و در نهایت، عمر مفید باتری را بهصورت چشمگیری افزایش دهند.
در این مقاله، به زبان ساده توضیح میدهیم که یادگیری ماشین چگونه به افزایش طول عمر باتریهای خودروهای برقی کمک میکند، چه مدلهایی برای این هدف به کار گرفته میشوند، و آیندهی این فناوری به کدام سو میرود.
چرا باتریها فرسوده میشوند؟
پیش از بررسی نقش یادگیری ماشین، لازم است بدانیم علت اصلی کاهش عمر باتری چیست.
باتریهای لیتیوم-یون از صدها سلول تشکیل شدهاند که در اثر شارژ و دشارژ مکرر، دمای بالا، یا شارژ سریع بیش از حد، دچار تغییرات شیمیایی و فیزیکی میشوند. این تغییرات باعث میشود:
-
ظرفیت باتری کاهش یابد.
-
مقاومت داخلی افزایش پیدا کند.
-
مدت زمان شارژ طولانیتر شود.
-
و در نهایت برد حرکتی خودرو کاهش یابد.
تفاوت اصلی بین باتری با عملکرد بهینه و باتری فرسوده، در نحوه مدیریت شارژ، دما و الگوی رانندگی است؛ دادههایی که دقیقاً همان چیزی هستند که الگوریتمهای یادگیری ماشین برای تحلیل به آن نیاز دارند.
نقش یادگیری ماشین در مدیریت سلامت باتری (Battery Management System)
سیستم مدیریت باتری یا BMS (Battery Management System) همان مغز کنترلکنندهی انرژی خودرو است. این سیستم، اطلاعاتی مانند دما، ولتاژ، جریان، و وضعیت شارژ (SOC) را در هر لحظه بررسی میکند تا باتری در شرایط ایمن کار کند.
با ورود یادگیری ماشین (ML)، BMS از یک کنترلکننده ساده به یک سیستم پیشبین هوشمند (Predictive System) تبدیل شده است. الگوریتمهای یادگیری ماشین قادرند:
-
الگوی استفاده راننده را تحلیل کنند؛ مثلاً آیا معمولاً تا آخرین درصد از باتری استفاده میشود یا شارژهای جزئی دارد؟
-
دمای محیط و رفتار شارژر را بسنجند تا بهترین محدوده دمایی و سرعت شارژ تعیین شود.
-
نرخ فرسایش سلولها را مدلسازی کنند و پیش از وقوع خرابی، هشدار بدهند.
نتیجه این تحلیلها، بهینهسازی در نحوه شارژ، تخلیه و حتی مسیرهای پیشنهادی برای راننده است تا فشار کمتری بر باتری وارد شود.

الگوریتمهای پرکاربرد در پیشبینی عمر باتری
یادگیری ماشین مجموعهای از الگوریتمهای مختلف است که هر کدام در پیشبینی و تحلیل سلامت باتری نقش متفاوتی دارند. در ادامه چند مورد از مهمترین آنها را معرفی میکنیم:
شبکههای عصبی (Neural Networks)
شبکههای عصبی عمیق با تحلیل هزاران متغیر مانند دما، زمان شارژ، شدت جریان و مقاومت داخلی، میتوانند کاهش ظرفیت باتری را با دقت بالایی پیشبینی کنند.
این مدلها به مرور زمان دقیقتر میشوند، چون از دادههای واقعی خودروهای در حال استفاده آموزش میبینند.
الگوریتمهای جنگل تصادفی (Random Forest)
این مدلها برای تحلیل چندین عامل همزمان بسیار کارآمدند. مثلاً تشخیص میدهند که آیا افزایش مقاومت داخلی در یک سلول خاص به خاطر دمای بالا بوده یا به دلیل چرخه شارژ زیاد.
یادگیری تقویتی (Reinforcement Learning)
در این روش، الگوریتم با آزمون و خطا یاد میگیرد چه الگوی شارژی منجر به کمترین افت ظرفیت باتری میشود. سپس این دانش را به BMS منتقل میکند تا خودرو بهصورت خودکار رفتار بهینهتری داشته باشد.
دادههایی که الگوریتمها از خودرو دریافت میکنند
الگوریتمهای ML برای عملکرد دقیق به دادههای متنوعی نیاز دارند. این دادهها توسط سنسورهای داخلی خودرو و از طریق سیستمهای ابری (Cloud) جمعآوری میشوند:
-
ولتاژ و جریان سلولها
-
دمای محیط و باتری
-
دفعات شارژ و دشارژ
-
الگوی رانندگی و ترمزگیری
-
زمان توقف خودرو و شرایط آبوهوایی
تحلیل این دادهها کمک میکند تا خودرو بتواند در شرایط مختلف، مثلاً هوای سرد یا استفاده مکرر از شارژر سریع بهینهترین رفتار را برای حفاظت از باتری اتخاذ کند.
پیشبینی سلامت باتری (State of Health Prediction)
یکی از بزرگترین چالشها در خودروهای برقی، پیشبینی دقیق سلامت باتری (SOH) است.
یادگیری ماشین با مدلسازی الگوهای پیچیده رفتار سلولها میتواند درصد سلامت باتری را در هر لحظه تخمین بزند.
بهجای آنکه سیستم فقط بر اساس ولتاژ یا جریان، تصمیم بگیرد، الگوریتمها مجموعهای از دادهها را ترکیب کرده و با دقت بالا وضعیت باتری را اعلام میکنند. این قابلیت، نهتنها عمر مفید را افزایش میدهد، بلکه برنامهریزی دقیق برای نگهداری و تعویض باتریها را برای شرکتهای ناوگاندار و تولیدکنندگان ممکن میسازد.
الگوریتمهای شارژ هوشمند
یکی از زمینههایی که ML بیشترین تأثیر را داشته، مدیریت هوشمند فرآیند شارژ است. الگوریتمها میتوانند:
-
میزان شارژ بهینه را بر اساس دمای فعلی تعیین کنند.
-
در زمانهای خاصی از روز (مانند ساعات کمبار شبکه برق) شارژ را شروع کنند.
-
جریان شارژ را بهگونهای تنظیم کنند که تنش کمتری به سلولها وارد شود.
به عنوان مثال، برخی سیستمها مانند DiLink در خودروهای BYD یا فناوریهای تسلا، از مدلهای یادگیری ماشین برای تشخیص بهترین زمان شارژ کامل استفاده میکنند. این روش باعث میشود باتری کمتر داغ شود و افت ظرفیت آن تا ۱۵٪ کاهش یابد.
کاربرد یادگیری ماشین در ناوگانهای بزرگ
در ناوگانهایی مانند تاکسیهای برقی یا اتوبوسهای شهری، باتریها تحت فشار مداوم هستند.
با کمک ML، میتوان رفتار صدها خودرو را بهصورت همزمان بررسی کرد. الگوریتمها با تحلیل دادهها متوجه میشوند:
-
کدام خودروها نیاز به تعمیر یا بالانس سلول دارند.
-
چه مسیرهایی باعث مصرف انرژی بیشتری میشوند.
-
و حتی چه رانندگانی الگوی رانندگی مناسبتری برای کاهش استهلاک باتری دارند.
در نتیجه، شرکتهای حملونقل میتوانند با استفاده از این دادهها، هزینه نگهداری را کاهش داده و عمر کلی ناوگان را افزایش دهند.
جدول مقایسه مدیریت سنتی باتری در برابر مدیریت هوشمند مبتنی بر ML
|
ویژگیها |
مدیریت سنتی باتری |
مدیریت هوشمند با ML |
|---|---|---|
|
پیشبینی سلامت باتری |
ندارد، فقط هشدار پس از خرابی |
دارد، با پیشبینی بلندمدت |
|
تنظیم سرعت شارژ |
ثابت |
پویا و وابسته به شرایط |
|
تحلیل رفتار راننده |
ندارد |
دارد، با دادههای رانندگی |
|
مصرف انرژی |
بهینهسازی نشده |
بهینهسازی بر اساس الگوها |
|
هزینه نگهداری |
بالا |
کاهشیافته به دلیل پیشبینی خرابی |
نمودار بالا مقایسهای میان نرخ افت ظرفیت باتری در دو سیستم مختلف را نشان میدهد:
سیستمهای سنتی مدیریت باتری (Traditional BMS) و سیستمهای مبتنی بر الگوریتمهای یادگیری ماشین (ML-Optimized BMS). در محور عمودی درصد ظرفیت باقیمانده باتری نمایش داده شده و محور افقی تعداد چرخههای شارژ و دشارژ (Charge Cycles) را نشان میدهد. همانطور که مشاهده میشود، باتریهایی که از سیستمهای سنتی استفاده میکنند، پس از حدود ۱۰۰۰ چرخه شارژ تا ۸۰٪ ظرفیت اولیه کاهش پیدا میکنند.
در مقابل، سیستمهای بهینهشده با الگوریتمهای یادگیری ماشین قادرند تا ۱۲۵۰ چرخه شارژ را پیش از رسیدن به همان سطح افت ظرفیت تحمل کنند. این تفاوت حدود ۲۵٪ افزایش در طول عمر مفید باتری را نشان میدهد. دلیل این بهبود، توانایی الگوریتمهای یادگیری ماشین در پیشبینی دقیقتر رفتار سلولها، کنترل دما، و تنظیم هوشمند نرخ شارژ و دشارژ است. در نتیجه، این فناوری نهتنها عمر باتری را افزایش میدهد بلکه هزینههای نگهداری و تعویض باتری را نیز بهطور قابل توجهی کاهش میدهد.
باتری هوشمند، آیندهای با دوامتر
الگوریتمهای یادگیری ماشین، فصل تازهای در مدیریت انرژی خودروهای برقی گشودهاند. با تبدیل دادهها به بینشهای قابل اجرا، این فناوریها کمک میکنند خودروها با کارایی بیشتر، هزینه کمتر و عمر طولانیتر کار کنند.
در دنیایی که هر وات انرژی ارزشمند است، ML به مهندسان و رانندگان کمک میکند هر چرخه شارژ بهینهتر، ایمنتر و پایدارتر انجام شود. در آیندهای نه چندان دور، خودروهای برقی نهفقط بر پایه باتریهای فیزیکی، بلکه بر اساس الگوریتمهای هوشمند و دادهمحور حرکت خواهند کرد گامی مهم به سوی حملونقل پاک، اقتصادی و خودآموز.
